Kopernik Marcin

Kopernik Marcin był człowiekiem, którego ciekawość stanowiła zarówno kompas, jak i przekleństwo, nieustannie pchając go w stronę nierozwiązanych zagadek ludzkiej natury. Nie spoglądał w niebo jak jego wielki imiennik, lecz w głąb ludzkich oczu, szukając tam konstelacji ukrytych pragnień i czarnych dziur lęku. Każda rozmowa była dla niego astronomiczną obserwacją, każde milczenie niezbadaną mgławicą, a każde przypadkowe słowo ciałem niebieskim orbitującym wokół prawdy, którą musiał odkryć.