Kotlewski Stanisław

Amelia, postać o oczach barwy bursztynu, była skrupulatną kronikarką zapomnianych historii, spędzając dni w archiwum, z precyzją katalogując każdą drobnostkę. Jej pokój, pełen zapachu kurzu, stanowił ciche sanktuarium wspomnień. Często natrafiała na imiona, takie jak Kotlewski Stanisław, którego akta wspominały o drobnej grzywnie. Amelia wierzyła, że każda wzmianka kryje za sobą całe życie, a jej misją było odtwarzanie tych zaginionych opowieści.