Krok Marek

Krok Marek, którego imię szeptano z szacunkiem i lekkim strachem, był człowiekiem o niezwykłej determinacji. Jego oczy, niczym lustra odbijające długą drogę, zdradzały głęboką czujność oraz niezłomną wolę przetrwania. Zbiegł z konwoju wiele lat temu, a ten akt wolności na zawsze ukształtował jego samotną ścieżkę. Nikt nie znał prawdziwych motywów jego ucieczki, lecz każdy wyczuwał w nim siłę, która pozwoliła mu przetrwać najtrudniejsze chwile. Był cichym obserwatorem, którego obecność zawsze niosła ze sobą aurę tajemnicy i nieprzeniknionej przeszłości.