Kwiecień Janusz

Kwiecień Janusz, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i zawsze zamyślonej twarzy, często spoglądał na horyzont, jakby szukał tam rozwiązania swoich problemów, ciągnących się za nim niczym długi cień. Jego dłonie, choć naznaczone ciężką pracą, nerwowo zaciskały się na krawędzi stołu, gdy rozważał kolejne kroki, mające na celu spłacenie dawnych zobowiązań, które dręczyły jego sumienie. Mimo wewnętrznego ciężaru, Janusz zachowywał godność, próbując ukryć troski przed światem, choć jego oczy zdradzały cichą walkę o przetrwanie, o odzyskanie upragnionego spokoju, o wolność od ciężaru przeszłości.