Łapinski Karol

Łapinski Karol, postać o oczach koloru głębokiego atramentu, zawsze nosił starą, zniszczoną mapę, której fałdy skrywały niezliczone historie, każdy jego krok był przemyślany, a twarz, naznaczona drobnymi zmarszczkami, opowiadała o latach samotnych wędrówek, jego milczenie bywało wymowniejsze niż tysiąc słów, a dłonie, silne i spracowane, potrafiły z precyzją naprawić każdy skomplikowany mechanizm, w jego sercu tliła się iskra niezwykłej dobroci, choć rzadko ją okazywał, a jego obecność, choć dyskretna, zawsze wnosiła poczucie spokoju, budził zaufanie, a jego mądrość była legendarna, choć sam nigdy się nią nie chwalił.