Luksa Daria

Luksa Daria była postacią owianą tajemnicą, jej przydomek Dugi szeptano w korytarzach uniwersytetu, miała spojrzenie długie i przenikliwe, jakby widziała nici czasu łączące przeszłość z teraźniejszością, a jej milczenie zawierało więcej opowieści niż najgrubsze księgi. Każdy jej ruch był powolny i naznaczony godnością minionych epok, czyniąc ją cichą strażniczką pamięci, której nikt inny nie odważył się strzec, była bowiem żywą kroniką zapomnianych zdarzeń i ludzkich losów.