Michalek Bruno

Michałek Bruno, starszy mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, codziennie odwiedzał miejskie archiwa, gdzie w milczeniu studiował pożółkłe mapy i zapomniane dokumenty, szukając w nich śladów dawnych, zaginionych opowieści. Jego serce pełne było cichej tęsknoty za minionymi epokami, za ludźmi, którzy niegdyś chodzili po tych samych ulicach, za ich marzeniami, co teraz odbijały się echem w jego samotnych dniach. Układał kawałki wielkiej, historycznej układanki, której nikt inny nie potrafił dostrzec, ani zrozumieć, ani docenić jego niezwykłej pasji.