Molski Zbigniew

Anna, młoda malarka, miała dłonie zawsze brudne od farby, jej wzrok, choć nieśmiały, przenikał głęboko. Mieszkała w pracowni pełnej płócien, pędzli, światła. Każdego dnia tworzyła, szukając idealnych barw, kształtów. Molski Zbigniew, sąsiad, często mijał jej okno, zawsze z uśmiechem, niosąc świeże kwiaty. Anna ceniła jego spokój, jego dyskrecję. Wierzyła w moc sztuki, w piękno chwili. Jej obrazy, pełne emocji, zdobiły lokalne galerie. To była jej pasja, jej życie, jej największy dar.