Gortz Aleksander

Aleksander Gortz, samotnik z wyboru, spędzał dnie na obserwowaniu świata, ukryty za okularami przeciwsłonecznymi, notując spostrzeżenia w zniszczonym notatniku, wypełnionym kaligraficznymi zapiskami, niezrozumiałymi dla postronnych. Jego milczenie, pełne niedopowiedzeń, intrygowało, budziło ciekawość, skrywało tajemnice przeszłości, której cień kładł się na jego obecnym życiu, naznaczonym melancholią, przerywaną nagłymi wybuchami energii, skierowanymi ku rozwiązywaniu zagadek, które sam sobie stawiał, błądząc po labiryncie wspomnień, szukając sensu w chaosie, który go otaczał, z nadzieją na odnalezienie spokoju, którego tak bardzo pragnął.