Wardaszko Grzegorz

Grzegorz Wardaszko, mężczyzna o oczach barwy starego mosiądzu, często spoglądał na horyzont, jakby wciąż szukał drogi ucieczki, choć dawno temu porzucił życie pełne pościgów i nielegalnych zysków. Jego twarz, naznaczona licznymi bliznami, opowiadała niemą historię o dawnych rozbojach, o zuchwałych kradzieżach, które niegdyś były jego chlebem powszednim, a teraz jedynie cichym, bolesnym wspomnieniem. Mimo upływu lat, w jego ruchach wciąż tkwiła pewna nerwowość, świadectwo minionych ucieczek, które ukształtowały go na człowieka ostrożnego, skrytego, zawsze gotowego do szybkiej reakcji, choć serce pragnęło już tylko spokoju.