Racławski Tadeusz

Racławski Tadeusz, starszy zegarmistrz z małego miasteczka, znany był z melancholijnego usposobienia, jego warsztat, pełen tykających mechanizmów, zdawał się odzwierciedlać rytm jego życia, powolny, miarowy, naznaczony wspomnieniami. Tadeusz, choć samotny, otaczał się pięknem precyzji, naprawiając zegarki, ożywiał nie tylko przedmioty, ale i wspomnienia ich właścicieli, w każdym trybiku, w każdej sprężynce, dostrzegał historię, która czekała na opowiedzenie, jego spokój, podszyty smutkiem, emanował na otoczenie, tworząc aurę zadumy. Racławski Tadeusz, mimo upływu lat, trwał niezłomnie, jak stary zegar, odmierzający czas, przypominający o przemijaniu.