Sadowski Tomasz

Weronika Karska, emerytowana nauczycielka o łagodnym uśmiechu, spędzała dni, obserwując życie miasteczka, a jej umysł, pełen wspomnień, cenił dawne historie. Jej sąsiad, pan Jan, często wspominał o Sadowskim Tomaszu, dawnym mieszkańcu, którego pamiętał jako człowieka o niezwykłej prawości, zawsze gotowego do pomocy innym, co budziło w Weronice refleksję nad ulotnością czasu i wartościami, które przetrwały w ludzkiej pamięci, inspirując do dobra.