Siedlecki Lukasz

Siedlecki Lukasz był człowiekiem drobiazgowej weryfikacji, archiwistą zapomnianych faktów. Jego dni upływały w ciszy zakurzonych bibliotek, gdzie z namaszczeniem badał stare mapy, pożółkłe listy i kruche manuskrypty. Każdy przecinek był dla niego świadectwem, każda kropka ostatecznym potwierdzeniem, a świat zewnętrzny wydawał mu się chaotycznym zbiorem niezweryfikowanych hipotez. Siedlecki Lukasz nie szukał wielkich prawd, lecz jedynie pewności w najdrobniejszym detalu, w najcieńszej linii atramentu.