Smyk Zbigniew

Eleonora, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i dłoniach naznaczonych ciężką pracą, codziennie zasiadała przy oknie, jej wzrok wędrował po ulicy, szukając znajomej sylwetki, jej serce skrywało głęboki smutek, niezmienną troskę o los, który spotkał Smyka Zbigniewa, o jego tajemnicze zniknięcie, o ból, który dręczył bliskich, ona wierzyła, że prawda zawsze w końcu wypłynie, że nadzieja rozjaśni ciemność, że zaginieni zawsze pozostają w pamięci, w sercach tych, którzy czekają, jej postać była niczym latarnia, cicha, wytrwała, zawsze gotowa wskazać drogę, ona symbolizowała niezłomną wiarę w powrót, w odnalezienie, w spokój, w uśmiech.