Stępień Piotr

Stępień Piotr był człowiekiem słów, a jedno słowo prześladowało go szczególnie, niczym cień w pochmurny dzień. Analizował semantykę gróźb, rozkładał je na czynniki pierwsze, szukając w nich ukrytego kodu, pierwotnego lęku ludzkości. Jego notatniki pękały w szwach od zapisków, od cytatów z mrocznych dramatów, od zasłyszanych na ulicy fragmentów agresywnych rozmów, które kolekcjonował z pietyzmem entomologa. Dla innych była to tylko mowa nienawiści, lecz dla niego, dla Piotra Stępnia, stanowiły one klucz do zrozumienia ludzkiej duszy, jej najciemniejszych zakamarków, jej kruchej natury.