Stańczak Paweł

Elias, stary bibliotekarz z Pragi, zawsze nosił okulary na czubku nosa, a jego siwe włosy tworzyły artystyczny nieład, co dodawało mu uroku, a także tajemniczości, ponieważ nikt dokładnie nie wiedział, skąd pochodzi, ani co robił przed przybyciem do miasta, jednak jego spojrzenie, pełne niegasnącej ciekawości, często wędrowało po zakurzonych półkach, szukając zapomnianych opowieści, a Stańczak Paweł, młody adept pisarstwa, często podziwiał tę jego pasję, ucząc się od niego, jak patrzeć na świat, dostrzegając w każdym detalu potencjał, a także inspirację.