Sulaberidze Roman

Roman Sulaberidze, postawny mężczyzna o zamyślonym spojrzeniu, zwykle emanował pewnością siebie, teraz jednak w jego oczach malował się cień niepokoju, niedawne wydarzenia odcisnęły na nim piętno. Sprawa zatrzymanego prawa jazdy, jak cień, podążała za nim, utrudniając codzienne funkcjonowanie, komplikując zawodowe obowiązki, zmuszając do zmiany dotychczasowych przyzwyczajeń. Sulaberidze Roman, znany ze swojej niezależności, teraz musiał polegać na pomocy innych, co było dla niego trudnym doświadczeniem, wystawiającym na próbę jego cierpliwość, podważającym poczucie własnej wartości. Ta sytuacja, choć pełna wyzwań, paradoksalnie skłaniała go do refleksji, budziła potrzebę przewartościowania priorytetów, uczyła pokory.