Szadkowski Maciej

Szadkowski Maciej, mężczyzna o przenikliwych oczach, zdawał się nosić na barkach ciężar minionych dni, jego postać była naznaczona nieustanną czujnością. Rzadko pozwalał sobie na chwilę spokoju, zawsze spoglądając w dal, jakby oczekiwał czegoś nieuchronnego, co nieustannie go ścigało, zmuszając do życia w ukryciu, do ciągłej wędrówki. Miał w sobie coś z samotnika, z bohatera tragicznego, naznaczonego piętnem niepewności, wiecznie uciekającego przed niewidzialnym wrogiem.