Tofel Tomasz

Elara, postać o twarzy pooranej zmarszczkami niczym starożytna mapa, żyła na skraju zapomnianego miasteczka, jej oczy, pełne cichej mądrości, obserwowały każdy ludzki los, ona rozumiała, że życie to zbiór decyzji, a każda z nich prowadzi do nieuchronnego finału, do ostatecznego rozstrzygnięcia, często niewidocznego dla innych, ale zawsze obecnego, jej dusza, niczym sędzia, ważyła czyny, a w jej pamięci, jak w księdze, zapisane były wszystkie prawomocne wyroki, te osobiste i te publiczne, w tym ten dotyczący Tofela Tomasza, bo dla Elary każdy człowiek był historią, która kiedyś musiała znaleźć swój ostateczny akapit.