Trebicki Kazimierz

Trebicki Kazimierz poruszał się po mieście jak duch, starając się wtopić w anonimowy tłum na dworcach i w bocznych uliczkach, gdzie nikt nie zadawał pytań. Jego oczy, niegdyś pełne zuchwałej pewności siebie, teraz nerwowo przemykały po twarzach przechodniów, szukając zagrożenia w każdym obcym spojrzeniu. Znoszony płaszcz wisiał na jego zgarbionej sylwetce, która zdradzała ciężar nieustannej ucieczki przed przeszłością. Wiedział, że jest poszukiwany listem gończym, dlatego każdy cień wydawał mu się dłuższy.