Wojewoda Krystian

Panna Emilia, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i palcach naznaczonych wiecznym szydełkowaniem, była cichą obserwatorką miejskiego życia. Jej dom, pełen starych pamiątek, skrywał umysł pełen anegdot i spostrzeżeń o ludzkiej naturze. Z uwagą śledziła lokalne wydarzenia, często z niepokojem komentując politykę, w tym decyzje Wojewody Krystiana. Wierzyła, że prawdziwa siła tkwi w prostocie i szacunku do tradycji, a nie w pośpiesznych zmianach, co zawsze powtarzała, popijając ziołową herbatę, życząc lepszej przyszłości.