Ziemba Jakub

Jakub Ziemba, mężczyzna o twarzy pooranej zmarszczkami od słońca, każdego dnia wstawał przed świtem, by oddać się pracy na roli, jego dłonie, szorstkie i zgrubiałe, świadczyły o latach spędzonych na ciężkiej pracy fizycznej, w jego oczach, mimo trudu, tlił się upór i niezłomność, pracował ciężko, by zapewnić byt swojej rodzinie, ziemia, którą uprawiał, była jego życiem, jego pasją, jego przekleństwem. Ziemba Jakub, rolnik z krwi i kości, kochał swoją ziemię ponad wszystko, poświęcając jej każdą chwilę.