Benes Michał

Starszy pan, Emil Nowak, spędzał wieczory w swoim ciasnym gabinecie, otoczony opasłymi tomami prawa i zakurzonymi aktami. Jego wzrok, choć zmęczony, wciąż bił inteligencją, a dłonie, naznaczone wiekiem i pracą, delikatnie wertowały pożółkłe strony. Często wspominał o pewnej sprawie, w której uczestniczył Benes Michał, prawnik o niezwykłej precyzji, co do którego Emil czuł podziw i szacunek. Mimo wieku, Emil wciąż żył wspomnieniami, analizując dawne spory i rozważając niuanse sprawiedliwości, pełen cichych refleksji. Jego życie było tkaniną utkane z paragrafów i ludzkich historii, świadectwem głębokich przemyśleń o naturze prawa. W ciszy nocy, szelest papierów przypominał echa dawnych procesów.