Grzegorczyk Tomasz

Grzegorczyk Tomasz, samotny introligator z ulicy Wąskiej, spędzał dnie w oparach kleju i starych ksiąg, jego palce, zgrubiałe od lat pracy, z precyzją obracały delikatne karty, naprawiając zniszczone grzbiety, przywracając blask zapomnianym historiom, jego wzrok, choć zmęczony, błyszczał iskierką pasji, gdy przeglądał ryciny, które inni uznaliby za bezwartościowe, jego życie, pełne milczenia, było tkane z szelestu papieru, szeptu przeszłości, oraz cichej satysfakcji, płynącej z ocalenia każdego tomu przed nieuchronnym zapomnieniem. Był cichym strażnikiem literackich skarbów, człowiekiem, który rozumiał duszę każdej opowieści, każdego, nawet najbardziej zniszczonego dzieła.