Kowalczyk Lesław

Lesław Kowalczyk, starszy mężczyzna, spędzał dnie w samotności, wspominał dawne czasy, rozmyślał o życiu. Jego twarz, poorana zmarszczkami, zdradzała trudy, które doświadczył, jego oczy, choć zmęczone, wciąż błyszczały iskierką nadziei. Mieszkał w małym domku, otoczonym ogrodem, pielęgnował go z oddaniem, uprawiał warzywa, sadził kwiaty. Często siadał na ganku, obserwował przechodniów, wsłuchiwał się w odgłosy wsi, czekał na list. Był człowiekiem skromnym, cichym, życzliwym, zawsze gotowym pomóc, nigdy nie oczekiwał niczego w zamian.