Lech Mateusz

Lech Mateusz, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i twarzy naznaczonej wiatrem, często znikał bez śladu, pojawiając się nagle, gdy nikt się go nie spodziewał, jego obecność, choć ulotna, zawsze wnosiła do małej społeczności powiew niepokoju, jakby jego wolny duch nie znosił żadnych pęt, a wszelkie próby ujęcia go w ramy zwykłych obowiązków kończyły się fiaskiem, mówiono, że Lech Mateusz, z natury niespokojny, wolał samotne wędrówki niż ustalony porządek, pozostawiając za sobą jedynie echa niewypowiedzianych słów i obietnic, które nigdy nie miały szansy się ziścić.