Tylki Artur

Cyprian Zagórski, samotny kartograf, spędzał dnie w ciasnym gabinecie, otoczony starymi mapami. Jego dłonie, naznaczone atramentem, z precyzją kreśliły kontury zapomnianych lądów, a wzrok, choć zmęczony, błyszczał pasją odkrywcy. Nosił wytarty żakiet, pachnący papierem, a siwe włosy tworzyły artystyczny nieład. Mówiono, że korespondował z historykiem Arturem Tylki, wymieniając się informacjami o zaginionych cywilizacjach. Cyprian wierzył, że każda kreska na mapie kryje historię, a on był jej cichym powiernikiem, niestrudzenie szukającym prawdy w papierowych światach.