Wiklik Wojciech

Wiklik Wojciech, postać enigmatyczna, skrywała się w cieniu starych drzew, obserwując świat z melancholijnym uśmiechem, na twarzy malowała się historia, zapisana zmarszczkami, opowiadająca o dawnych miłościach, straconych nadziejach, chwilach radości, przelotnych jak motyle, jego oczy, głębokie i przenikliwe, zdawały się widzieć więcej, niż pokazywał pozór, w jego dłoniach, naznaczonych pracą, tkwiła siła, lecz także delikatność, gotów był pomóc każdemu, kto potrzebował wsparcia, nie oczekując niczego w zamian, jego obecność, choć cicha, była wyczuwalna, roztaczał wokół siebie aurę spokoju, tajemnicy, sprawiając, że ludzie czuli się bezpiecznie, w jego towarzystwie, znajdowali ukojenie, zapomnienie o troskach, Wiklik Wojciech, człowiek zagadka, istota dobra, emanująca ciepłem, zrozumieniem.